حضرت استاد انصاریان، مفسر قرآن کریم در بیست و دومین روز ماه مبارک رمضان در مسجد حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام تهران طی سخنانی اظهار داشتند: امیرمؤمنان علی علیه السلام انسان شناس بی نظیری بودند و آرا و نظریات ایشان درباره هویت انسان، پر ارزشترین و زیباترین آرا است؛ هرچند که بدنه عظیم شیعیان از این آرا بی خبرند.
ایشان با اشاره به یکی از نظریات انسان شناسانه امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمودند: مولای متقیان در روایتی میفرمایند: «أصلُ الإنسانِ لُبُّهُ، و عَقلُهُ دِينُهُ و مُروّتُهُ»؛ فراز نخست این روایت اشاره دارد به اینکه حقیقت انسان، خرد بدون آلودگی او است؛ لُبُّ به معنای خرد خالص و بدون مخلوط است یعنی یک خرد پاک و عرشی و ملکوتی که همراه با خلقت انسان، چراغ آن روشن میشود.
استاد انصاریان ابراز کردند: پروردگار عالم در آیات متعددی چندین مسأله اجتماعی و عبادی و علمی و اخلاقی را مطرح میکند که مایه زندگی سالم هستند و به گفته قرآن، تنها «اولی الالباب؛ خردمندان» به آنان توجه میکنند.
ایشان خاطرنشان کردند: عقد شرعی یک پیمان و قرارداد برای ازدواج پاک و سالم دو جوان است؛ اما اینطور نیست که تنها عقد شرعی مسلمانان حلال کننده ازدواج باشد بلکه اسلام پیمان هر ملت و دینی را قانونی و موجب حلیت ازدواج جوانان آن دین میداند.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به پیمانشکنیهای مکرر و متعدد غربیها در تعهدات خود در مذاکراتهای طولانی مدت افزودند: یکی از ویژگیهای «اولی الالباب» پایبندی بر پیمان و تعهد است؛ بنابراین هرکس که بر پیمانهای خود پایبند نباشد، خردمند نبوده و جاهل است.
ایشان یادآور شدند: کسی که به هر دلیلی پیمان و معامله ملکی را یکطرفه لغو میکند، ضامن است و اگر سود بیشتری از معاملات بعدی به دست آورد، لازم است آن سود را به طرف قرارداد پیشین پرداخت کند تا اموالش مخلوط به حرام نشود.
استاد انصاریان ادامه دادند: عقد میان زن و شوهر قراردادی است و اگر یکی از طرفین بدون عذر عقلانی، خواستار طلاق و بر هم زدن آن پیمان شود، منفورترین کار نزد خدای رحمان را انجام داده است.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کردند: اینکه امیرمؤمنان علی علیه السلام میفرمایند ریشه و مایه انسان فهم است، مفهوم مخالفی دارد و آن اینکه هرکس از فهم خویش در راه سعادت دنیا و آخرت استفاده نکند، انسان نیست.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه «فقه» در لغت به معنای «فهم» است، تصریح کردند: خدای رحمان میفرماید کسانی که از فهم خود استفاده نمیکنند، بینا و شنوا نبوده و همانند گوسفندان هستند؛ یعنی این دسته از افراد، حق را ندیده و نمیشنوند و بی عقل هستند.
ایشان عنوان کردند: امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فراز دوم روایت فوق میفرمایند: «عَقلُهُ دِينُهُ و مُروّتُهُ»؛ عقل در این روایت به معنای لغوی آن یعنی پایبندی است؛ پایبندی انسان از شرور، دینداری و جوانمردی او است.
منبع : پایگاه عرفان