وقتى حاكم عراق ابو قلابه را براى تصدّى كرسى قضاى بغداد فرا خواند، ابو قلابه دعوت حاكم را نپذيرفت و در پنهانى به سرزمين شام گريخت.
قضا را در همان ايام قاضى شام از منصب خويش معزول شد و چون ابوقلابه از اين داستان خبر يافت احساس خطر كرد و از شام متوارى شد و هم چنان در بيابان‌ها سرگردان بود تا به سرزمين يمامه درآمد و روزگارى دراز، خويش را از انظار پوشيده داشت تا اوضاع دگرگون شد و خاطرش از خطر بياسود و بار ديگر آهنگ عراق كرد.
يكى از دوستان گفت: چه بودى اگر منصب قضاى مسلمانان را مى‌پذيرفتى تا عدالت را در ميان ايشان بكار مى‌بستى و از اين رهگذر اجر و ثواب مى‌اندوختى، ابوقلابه گفت:
چون شناورى به دريا درافتد تا چند ياراى شنا كردن دار.
منبع : پایگاه عرفان
