سیمای امام حسین(ع) در احادیث پیامبر(ص)

امام حسین(ع) به مدت 7 سال در آغوش پیامبر بزرگ اسلام تربیت یافت كه در این 7 سال، آنقدر حضرت سفارش او و برادرش حسن (ع) را به مردم كرد كه كتابهای سنی و شیعه پر است از فضایل و مناقب این دو بزرگوار كه بیش از 50 مورد در كتابهای اهل سنت آمده است و در اینجا به چند نمونه اشاره می كنیم:

1 - حسین (ع)، سید جوانان بهشت:
پیامبر اكرم (ص) فرمود: «الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنه» ، یعنی حسن و حسین دو آقای جوانان اهل بهشتند.
متن بعضی دیگر از احادیث این است كه پیامبر(ص) فرمود: فرشته ای از آسمان كه مرا زیارت نكرده بود، از خدا برای زیارت من اذن خواست، پس به من خبر و مژده داد كه دخترم فاطمه، سیده زنان امت من است و این كه حسن و حسین دو آقای جوانان اهل بهشتند.
2- فضیلت دوستی حسین(ع) و نكوهش دشمنی با آن حضرت:
گروه بسیاری از محدثین نامدار اهل سنت روایت كردند كه پیغمبر(ص) بیرون آمد در حالی كه حسن و حسین(ع) با او بودند، امام حسن (ع ) بر یك دوش آن حضرت وامام حسین (ع) بر دوش دیگر بود. یكبار حسن را می بوسید و بار دیگر حسین را، تا به ما رسید، فرمود: [من احب الحسن و الحسین فقد احبنی و من ابغضهما فقد ابغضنی ] هر كس حسن و حسین را دوست بدارد، همانا مرا دوست داشته و هر كس آنها را دشمن بدارد، پس البته مرا دشمن داشته است.
3- حسین، محبوب پیامبر(ص):
در روایت دیگری آمده است كه جمعی با رسول خدا (ص) به میهمانی می رفتند و آن حضرت پیشاپیش آنان حركت می كرد، در اثنای راه، و حسین(ع) را دید و خواست او را در آغوش بگیرد، و حسین (ع) به این سو و آن سو می دوید، پیامبر اكرم(ص) از مشاهده این حالت تبسم میكرد تا آن كه او را در آغوش گرفت، یك دست خود را به پشت سر و دست دیگر را به زیر چانه او نهاد و بر لبهای امام حسین بوسه زد و سپس فرمود: «حسین از من است و من از اویم، خداوند دوست دارد كسی را كه او دوست دارد.»
4- پیامبر(ص) حسین (ع) را می بوسید:
در البداء و التاریخ نقل شده كه یزید امر كرد تا پرده نشینان حرم حسینی و بانوان آن حضرت را بر در همان مسجدی كه اسیران را نگاه می داشتند، نگاه بدارند تا مردم آنها را ببینند؛ و سر مبارك حسین (ع) را در جلوی خود گذارد و با چوب یا شمشیر به آن روی مطهر می زد.
ابوبرزه اسلمی برخاست و گفت: به خدا قسم چوب تو به همان موضعی می خورد كه مكرر دیدم پیغمبر (ص) می بوسید.
5- اول كسی كه وارد بهشت می شود:
روزی پیغمبر اكرم (ص) به علی (ع) فرمود: اول كسی كه داخل بهشت می شود، من، تو، فاطمه، حسن و حسین هستیم. علی(ع) عرض كرد پس دوستان چطور؟ پیغمبر(ص) فرمود: بعد از شما وارد می شوند».
6- حسین (ع)، گلی از باغ دنیا، راوی می گوید:
به خدمت رسول خدا (ص) شرفیاب شدم، دیدم كه حسن و حسین روی دوش اویند، عرض كردم: ای رسول خدا ! آیا این دو را دوست می داری؟ فرمود: برای چه دوست نداشته باشم؛ در حالی كه این دو گلهای منند از باغ دنیا.
7- امام زمان (ع) نهمین فرزند حسین(ع) است:
پیامبر (ص) فرمود: حسن و حسین علیها السلام دو امام امت من بعد از پدرشان هستند، و دو آقای جوانان اهل بهشتند، و مادرشان سیده زنان جهانیان و پدرشان سید الوصیین است، و از فرزندان حسین 9 نفرند كه نهمین آنها قائم است از فرزندان من، طاعت ایشان طاعت من و معصیت و مخالفت ایشان معصیت و مخالفت با من است، به سوی خدا شكایت می كنم از كسانی كه فضیلت ایشان را انكار و احترامشان را بعد از من ضایع می كنند .
و خداوند كافی است در ولایت كارها و نصرت عترت من، و امامان امت من، و انتقام گیرنده است از كسانی كه حق آنها را انكار كنند. « و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون».
8- اشتقاق نام حسین (ع) از نام خدای تعالی:
پیامبر اكرم(ص) فرمود: چون خدا آدم را آفرید، در سمت راست عرض پنج شبح در نور دید كه در سجده و ركوع هستند. آدم پرسید: این پنج شبح كه در هیبت و صورت من هستند، كیستند؟ خطاب شد: اینان پنج تن از فرزندان تو هستند، كه پنج اسم برای آنها از نامهای خود مشتق كرده ام، و اگر برای اینان نبود، بهشت و جهنم، عرش و كرسی، آسمان و زمین فرشتگان و آدمیان و جنیان را نمی آفریدم، پس من محمودم، و این محمد است و من عالی هستم، و این علی است، و من فاطرم، و این فاطمه است، و من احسانم و این حسن است، و من محسنم و این حسین است. به عزتم سوگند یاد كرده ام كه هر كس ذره ای از كینه ایشان در دل داشته باشد، او را داخل آتش می كنم، ایشان برگزیدگان من هستند، و به ایشان نجات می دهم، و به ایشان هلاك می نمایم، هر وقت حاجتی داری به این پنج تن متوسل شو، پس پیغمبر (ص) فرمود: ماییم كشتی نجات! هر كس به آن ملحق شود ، نجات یابد و هر كس از آن برگردد، هلاك شود.
9- دوستان حسین (ع) اهل بهشتند:
از ابن عباس حدیثی طولانی از پیغمبر(ص) در فضایل حسنین (علیهما السلام) روایت شده كه در پایان آن می فرماید: «خدایا تو می دانی كه حسن و حسین در بهشتند، هر كس آنها را دوست دارد در بهشت است و هر كس آنها را دشمن بدارد، در آتش است».