لطفا منتظر باشید

نشانه‏ هاى كافران و بريدگان از خدا

وَ وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ شَدِيدٍ»

واى بر آن كسانى كه به من پشت كردند و رفتند. از من بريدند و به غير من پيوستند. واى بر آنها از عذاب سختى كه هم در دنيا بر سر آنان مى‏آيد و هم در آخرت.

كافران چه كسانى هستند؟

«الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَياةَ الدُّنْيا عَلَى الْآخِرَةِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً أُولئِكَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ» «1»

علامت اول: كسانى كه درب آخرت را به روى خود بستند و گفتند: ما نمى‏خواهيم، ما فقط شكم، شهوت، پول و املاك مى‏خواهيم.

علامت دوم: ديگران را كه مى‏خواستند در راه من بيايند، وسوسه كردند و جلوى آنان را گرفتند كه به مسجد و منبر نرويد، به اين حرفها گوش ندهيد، به سراغ خدا نرويد. «وَ يَبْغُونَها عِوَجاً»

علامت سوم: كافران مى‏خواستند دين و راه مرا به ديگران كج نشان بدهند كه اين راه به جايى نمى‏رسد. «أُولئِكَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ» اين‏ها در گمراهى خيلى دورى هستند. ديگر نزديك نيستند كه صداى من، پيغمبر صلى الله عليه و آله، قرآن و عالم ربانى را بشنوند. دور دور هستند و هيچ صداى حقى به گوش آنان نمى‏خورد.

اگر روزانه باشد يا شبانه‏

 

ندارم جز نواى عاشقانه‏

زدم در راه عشقش سر به دريا

 

چو ميزد آتش عشقم زبانه‏

نهادم سر به صحرا همچو مجنون‏

 

كه تا يابم من از ليلى نشانه‏

به گِرد كوى او سرگَرد بودم‏

 

به ناگه آمدم بر گوش اين ترانه‏

نبندى زان ميان طرفى كمروار

 

اگر خود را بينى در ميانه‏

اگر نوح است كشتيبان مكن باك‏

 

از اين درياى ناپيدا كرانه‏

بكوبيد راه را با پاى همت‏

 

مگير از بيم چون كودك بهانه‏

 

 

منبع :
برچسب ها :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه