دارالعرفان/ استاد برجسته حوزه علمیه گفت: انسانی که بدون پروردگار، نبی و اهل بیت(ع) است میتی است که غرق در تعفن عملی، اخلاقی و اعتقادی می باشد و به خود و دیگران ظلم می کند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین المللی مؤسسه علمی فرهنگی درالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی هشتم خود در حسینیه همدانی های تهران عنوان کرد: طبق قضاوت قرآن کریم و امیرالمؤمنین(ع)، انسان ها بدون پروردگار، بدون نبی و بدون ولی الله الاعظم میت هستند و اگر انسانی میت عقلی و روحی و اخلاقی باشد هیچ محصولی جز تعفن ندارد و آن هم تعفن عملی، اخلاقی و تعفن در اعتقاد می باشد.
وی اظهار داشت: چنین میتی دو نوع ظلم روا می دارد. فرد متعفن یک ظلم به خودش روا می دارد که با کلنگ میت بودن، کل ساختمان انسانیت خود را تخریب می نماید، و یک ظلم هم به دیگران روا می دارد.
این استاد حوزه با بیان اینکه ظلم انسان میت و متعفن به دیگران دو نوع می باشد افزود: یک ظلم او نسبت به خوبان است، یعنی تحمل خوبان را ندارد، تحمل انبیاء و اولیاء و اهل ایمان را ندارد، تا جایی که توان دارد ظلم می کند، تهمت می زند، دروغ می گوید و برای مردم مؤمن هم دائم بن بست ایجاد می کند و در کمال بی رحمی و تا جایی که بتواند مؤمنین و خانواده شان را گرفتار آتش ظلم خود می نماید.
وی با اشاره به آیات 5 و 7 سوره البروج مبنی بر «النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ» و «وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ» تصریح کرد: خداوند در این آیات از افراد متعفنی نام می برد که روی صندلی ها و کرسی هایشان نشستند و مؤمنین نجران و زن، مرد، بچه، جوان، پیر را زنده زنده در آتش ریختند هر چند باور آن سخت نیست چون منطقه عوانیه شیعه نشین عربستان را بیش از بیست روز است که با توپ، تانک و موشک می کوبند و آتش میزنند مردم را، مسجدها را نابود می کنند و بیش از دو سال است که هر بلایی بر سر مردم یمن می آورند.
استاد انصاریان خاطرنشان کرد: بی شک اگر ذره ای خیر در وجود این میت ها باشد و راه نجاتی برای آن ها وجود داشته باشد خداوند آن ها را نجات خواهد داد. اما چه بسا میت های متعفنی که هیچ ذره ای خیر در وجود آن ها نیست و راهی برای نجات خود باقی نمی گذارند.
وی بیان کرد: ممکن است میتی هم باشد که از حال خود خبر ندارد و ذره ای خیر در وجودش سوسو می زند بی شک خدایی که دمی را در عیسی(ع) قرار می دهد تا مردگان را زنده کند چنین افراد میتی را نیز زنده خواهد کرد.
این استاد اخلاق با قرائت آیه 51 سوره یس مبنی بر «وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ» یادآور شد: خداوند دم کاملی را برای زنده شدن مردگان به رسول خدا و اهل بیت(ع) داده است و چه بسا مردگانی را که زنده می کنند و نورانیت می بخشند و امام حسین(ع) در روز عاشورا چه دل هایی را زنده کرده و به چه میت هایی جان بخشیده است.
وی گفت: فردی مسیحی بود که از ایمان و اخلاق و عمل صالح تهی بود و در مغازه ای در جوار شیعیان زندگی می کرد وقتی همسایگان عزم سفربه کربلاء کردند او نیز همراهشان شد در حالی که نمی دانست امام حسین(ع) کیست و چه منزلتی دارد. وقتی به مقصد رسیدند از آن جایی که فرد مسیحی نمی توانست وارد حرم شود، او را برای نگهبانی از کفش های شان گماردند. وقتی بیرون آمدند دیدند چشمان فرد مسیحی از چشمان آن ها قرمز تر شده و بسیار گریه کرده است.
استاد انصاریان ادامه داد: فرد مسیحی به دوستانش گفت: وقتی در این جا خوابم برد دو نفر را دیدم که به اینجا آمدند. اولی به دیگری احترام زیادی می گذاشت، به او گفت: عباس جان اسم همه زائران را بنویس. و او در چند دقیقه هزاران نام را نوشت و حتی اسامی فرزندانی که در شکم مادران بود را هم در فهرست زائران نوشت. وقتی به من رسیدند گفت: آن مسیحی که بر روی کفشها خوابش برده است را هم یادداشت کن.
وی خاطرنشان کرد: این گونه می شود که میتی را زنده می کنند و حیات می بخشند این همان دم حیاتی است که زندگی می بخشد و انسان را نجات می دهد. وقتی می گویند امام حسین(ع) کشتی نجات است، همین تعبیر نجات را می دهد.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: اگر انسانی ایمان بیاورد و قرآن را بفهمد با هیچ شراب دنیوی مست نخواهد شد. قرآن از شراب طهورا یاد کرده است که برای انسان های مؤمن در روز قیامت در نظر گرفته شده است. کسی که مفهوم این شراب را بفهمد دیگر لب به شراب نجس دنیوی نمی زند و خود را آلوده نمی کند.
وی گفت: اگر انسان خود را در کشتی تقوا قرار دهد نجات می یابد. اگر پیامبر(ص) و ائمه اطهار و خاندانش این گونه پاک و مطهر هستند چون در کشتی تقوا قرار دارند و خود را به طیبات وصل کرده اند و به زندگی خود نورانیت بخشیده اند.
انتهای پیام /
منبع : پایگاه عرفان
