مقام انسان صبر در برابر گناهان
از حقايق نفيس نفسى كه قرآن مجيد بيش از صد آيه در رابطه با آن نازل فرموده است، حقيقت صبر است. صبر به اين معنا است كه انسان خودش را در حريم حق، دين و ايمان حفظ كند و هزينه غير خدا نشود. معارف الهيه، تمام مواردى را كه لازم است انسان در آن صبر كند و خود را حفظ كند، بيان كرده‌اند.
از جمله صبر در برابر گناه كه تا آخر عمر هر كسى، به صورت‌هاى گوناگونى رخ نشان مى‌دهد و دلبرى آن نيز بسيار قوى است. خداوند مهربان، انبيا، ائمه طاهرين، اولياى الهى و دلسوزان، از مرد و زن خواسته‌اند: براى تأمين سلامت و سعادت دنيا و آخرت خود، در برابر هر گناهى، خود را حفظ كنيد و نگذاريد دامن پاك، فطرت، روح، نفس، باطن، ظاهر، دنيا و آخرت شما آلوده شود، چون هر آلودگى، حجابى بين شما و رحمت و فضل و احسان پروردگار است.
وجود مبارك حضرت زين العابدين عليه‌السلام در يكى از دعاهاى شريف خود گناه را به گونه‌اى ارزيابى مى‌كنند كه اگر گناهكاران اين ارزيابى حضرت را باور كنند، يقيناً از گناه دست برمى‌دارند، و اگر پاكدامنان به اين ارزيابى توجه داشته باشند، مى‌كوشند تا به گناه آلوده نشوند.
ارزيابى امام عليه‌السلام بر اساس بصيرت و علم است. آن بصيرت و علمى كه از خدا، رسول خدا، اميرالمؤمنين و حضرت سيدالشهداء عليهم‌السلام به زين العابدين عليه‌السلام رسيده
است. امام عليه‌السلام در اين ارزيابى، سه مسأله را در ارتباط با گناه كه از آثار گناه است،
مطرح مى‌كنند. تجربه تاريخ گنهكاران نيز نشان داده است كه گنهكار، به اين سه بلا دچار خواهد شد:
«الهى! الْبَسَتْنِى الخَطايا ثَوْبَ مَذَلَّتِى»
امام سجّاد عليه‌السلام مى‌فرمايند: خدايا! گناهان، معاصى و خطاها، ما را از ارزش واقعى خواهد انداخت. شما بدون گناه، نزد پروردگار مهربان عالم ارزشى داريد كه از خود حضرت حق، در تفاسير قرآن مجيد اين روايت را آورده‌اند كه درباره جايگاه انسان نقل شده است:
«الانْسانُ سِرّى وَ انَا سِرُّهُ»
پروردگار مى‌فرمايد: در اين عالم خلقت، انسان گنج پنهان من است و من نيز گنج پنهان درون انسان هستم.
به عبارت روشن‌تر: انسان براى من است و من نيز براى انسان هستم. انسان راز من و من راز انسان هستم. گناه، اين ارزش را نابود مى‌كند و روزگار انسان را به جايى مى‌كشاند كه پروردگارى كه انسان سرّ او و او سرّ انسان است، مى‌فرمايد:
«أُوْلئِكَ كَالأْنْعَمِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» اين جنس دو پا مانند چهارپايان است. يعنى ديگر ارتباطى با حريم و سرّ من نخواهد داشت، با اين كه انسان سرّ من و از من مى‌باشد و من نيز براى او مى‌باشم.
انسان اين ارزش را در پيشگاه مبارك خدا و انبياى خدا دارد.
منبع: صبر از ديدگاه اسلام،
منبع : پایگاه عرفان
