دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی، گفت: از قدیم یعنی از زمان انبیاء اینطور بوده که عده ای انبیا، ائمه(ع) و عالمان را مسخره، توهین و استهزا می‌کردند. این آب شور و تلخ تا آمدن امام عصر(عج) جریان دارد. هیچ‌وقت عالم نباید خودش را راحت ببیند و مطمئن شود که هیچ‌کس به من هیچ‌چیز نمی‌گوید!
جداشدهٔ از قرآن تمام درهای خیر دنیا و آخرت را به روی خودش می‌بندد
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در مسجد رسول اکرم(ص) تهران، اظهار کرد: اگر انسان قرآن مجید را که سراسر علم، حکمت، حق و حقیقت، برهان و دلیل، مسائل اخلاقی و اعتقادی درست و استوار است، قبول نکند، چه بخواهد یا نخواهد، باید زیر بار باطل، فرهنگ‌های ابلیسی و فرهنگ‌های ساخت زمینی های گمراه، ضال و مُضل برود. در این صورت، جداشدهٔ از قرآن تمام درهای خیر دنیا و آخرت را به روی خودش می‌بندد.
وی ادامه داد: پروردگار راه را برای ما آسان کرده و در سوره توبه می‌فرماید: «وَ مٰا کٰانَ اَلْمُؤْمِنُونَ لِینْفِرُوا کافَّةً فَلَوْ لاٰ نَفَرَ مِنْ کلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طٰائِفَةٌ لِیتَفَقَّهُوا فِی اَلدِّینِ وَ لِینْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذٰا رَجَعُوا» (سورهٔ توبه، آیهٔ 122) چرا از هر جمعی -از هر شهری، هر قوم‌وخویشی و هر جمعیتی- یک‌نفر دین‌شناس نمی‌شود؟ چرا امروز عده‌ای نمی‌روند که دین‌شناس شوند تا وقتی تحصیلاتشان در حدی در قم، مشهد یا نجف تمام شد، به میان مردم برگردند و از مردم پنهان نشوند.
عالمان پس از اتمام دروس به میان مردم برگردند
نویسنده کتاب ارزشمند «بایسته های تبلیغ» تصریح کرد: اگر عالم به میان مردم برگردد و مردم هم پای درس او بیایند، عبادت خیلی مهمی است؛ نه اینکه بهرهٔ علم را در روز قیامت، فقط آن‌کسی می‌برد که چندسال درس خوانده است.
عده ای انبیا، ائمه(ع) و عالمان را مسخره، توهین و استهزا می‌کنند
وی توهین به انبیا، ائمه و علما را حقیقتی تلخ در تاریخ عنوان و خاطرنشان کرد: از قدیم یعنی از زمان انبیا اینطور بوده که عده ای انبیا، ائمه(ع) و عالمان را مسخره، توهین و استهزا می‌کردند. این آب شور و تلخ تا آمدن امام عصر(عج) جریان دارد. هیچ‌وقت عالم نباید خودش را راحت ببیند و مطمئن شود که هیچ‌کس به من هیچ‌چیز نمی‌گوید! بعضی‌ها خیلی چیزها می‌گویند، حالا به گوش ما نمی‌رسد.
اخلاق عده‌ای از مردم حرف بیهوده گفتن است
استاد اخلاق حوزه های علمیه گفت: روزی موسی‌بن‌عمران(ع) به پروردگار گفت: نمرهٔ من از نظر دانایی، علم، فهم و عبادت چند است؟ خطاب رسید: نمره‌ات بیست است و هیچ‌چیزی کم نداری. گفت: خدایا! داخل مردم کسی هم هست که پشت سر ما حرف بیهوده بگوید؟ خطاب رسید: خیلی! گفت: چرا؟ خدا گفت: اخلاق عده‌ای از مردم حرف بیهوده گفتن است. گفت: خدایا! تو قدرت داری، نمی‌شود کار اینها را قطع کنی که یک‌نفر هم حرف بیهوده نگوید؟ خطاب رسید: نه! من کاری به کار مردم در دنیا ندارم؛ نه اینکه فقط پشت سر تو حرف بیهوده می‌گویند، بلکه پشت سر منِ خدا هم که آنها را خلق کرده‌ام، هزار نوع حرف بیهوده می‌گویند. چندمیلیارد نفر که امروز در دنیا هستند، می‌گویند عالَم خدا ندارد! در حالی که من هستم و روزی آنها را می‌دهم.
عده ای به خداوند هم حمله و توهین می کنند!
وی اظهار کرد: در کتاب باعظمت «اصول کافی» که ترکیبی از چند کتاب است، روایات بسیاری از پیغمبر(ص) و اهل‌بیت(ع) دربارهٔ علم و ثواب به‌دنبال علم رفتن نقل شده است. وقتی آدم عالِم می‌شود، خدا، انبیا، قیامت و خوبی و بدی را می‌شناسد. رسول خدا(ص) می فرماید: «العلم نور» علم روشنایی است یعنی کسی که به‌دنبال دانایی نرفته، تاریک است و در تاریکی هم زندگی می‌کند لذا به خدا و عالِم ایراد می‌گیرد و می‌گوید خلقت من در جهان یک وصلهٔ ناجور بود در حقیقت اینگونه به خدا حمله و توهین می‌کند.
دست های خالی علامه جعفری در پیشگاه خداوند
مبلغ عرصه بین الملل گفت: علامه جعفری(ره) فرمود: من سالها در قم و نجف درس خوانده‌ام، اما اصلاً به درس خواندنم تکیه و امیدی ندارم که حالا خدا در روز قیامت به من بگوید شیخ محمدتقی، بیا که به واسطه درس خواندنت دستگیرهٔ نجات داری. سپس گفت هفتاد یا هشتاد جلد کتاب نوشته‌ام، اینها را هم کنار بگذار که به اینها هم هیچ امیدی ندارم. تألیفاتم را کنار بگذار؛ به اینها هم امید ندارم! اکنون 74-75 ساله‌‌ام، پانزده سالش که هیچ، حداقل شصت سال نماز خوانده‌ام و روزه گرفته‌ام، یک‌بار هم به مکهٔ واجب رفته‌ام، همهٔ اینها را هم کنار بگذار که به اینها هم تکیه ندارم؛ یعنی دستم خالی است و حالا به تنها چیزی که امید و یقین دارم و می‌دانم دستم را در قیامت می‌گیرد، فقط و فقط حضرت سیدالشهداست.
در روز قیامت مسجد، قرآن و عالم از انسان نزد خداوند شکایت می کنند
استاد انصاریان به شکایت مسجد، قرآن و عالم از مردم در روز قیامت اشاره و تصریح کرد: پیغمبر(ص) می‌فرمایند: در روز قیامت سه چیز از مردم شکایت می‌کند: یکی مسجد است که می‌گوید: خدایا! من ساخته شده بودم، تمیز و جادار و خوب هم بودم، اما مردم نمی‌آمدند. شاکی دوم قرآن مجید هست و شکایتش هم این است: خدایا! من بین مردم بودم، به من عمل نکردند. شاکی سوم هم عالم محلّه است که می‌گوید: خدایا! من سالها درس خواندم، مسئله، حلال و حرام یاد گرفتم. خودت گفته بودی که بین مردم برگرد، من هم برگشتم؛ اما هیچ‌کس به من محل نگذاشت. سپس حضرت می‌فرمایند: خدا به شکایت هر سه توجه می‌کند و مردم محکوم می‌شوند.
هیچ وقت از القابی همانند خطیب توانا، آیت الله و... خوشحال نیستم
استاد انصاریان با اشاره به اینکه معلمی، شغل علما و مبلّغین دین است، گفت: کار ما معلمی است و یک معلم بیشتر نیستیم. هیچ وقت از القابی مانند حجت الاسلام، حجت الاسلام والمسلمین، خطیب توانا، آیت الله و... که روی بنرها برای ما استفاده می شود خوشحال نیستم، هیچ جای روایات نداریم که پیغمبر(ص) و ائمه(ع) به ما جز لقب معلمی داده باشند.
