دارالعرفان/ مبلغ برجسته عرصه بین الملل با بیان اینکه مشکلات، حوادث و فقر مادی برای انسان شقاوت رقم نمی‌زند بلکه سعادتی فوق العاده رقم می‌زند، گفت: بسیاری از مسایلی که برای انسان دنیا، برزخ و آخرت به وجود می آید، قابل حل است، اما پیامبر(ص) می فرماید: سخت‌تر از جهل هیچ تهیدستی در عالم وجود ندارد و اگر کسی دچار این تهیدستی باشد یا دچار شود، راه آن فقط به جهنم می‌خورد.
در میان مشکلات و تنگی ها در کنار خداوند بمانید
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در حسینیۀ همدانی‌های تهران، بر صبوری و تحمل در برابر مشکلات تأکید و اظهار کرد: فقر و تهیدستی مادی یا تنگی در رزق و معیشت پیش می‌آید، قرآن مجید و روایات اهل‌بیت(ع) می‌فرمایند: «کنار این مشکل حوصله کنید و حوصله کردنتان را پای خدا بگذارید». بلاهای خیلی سخت‌تر از فقر و تنگی رزق بوده که برای انبیا، اولیا و عاشقان خدا پیش آمده، ولی کنار خدا ماندند.
وی ادامه داد: حضرت یعقوب(ع) حداکثر چهل سال دچار فراق بود. هر کسی می‌آمد حال یعقوب را می‌پرسید، می‌گفت: «إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّه»(یوسف، 86) یعنی در این مشکلات واقعاً خودشان را در کنار پروردگار حس می‌کردند. چشم اشک می‌ریخت، اما باطن آرام بود و امنیت داشت. پروردگار عالم هم از گریه بر فراق نهی نکرد، اگر نهی می‌کرد در سوره یوسف می‌آمد.
مشکلات، حوادث و فقر مادی برای انسان سعادتی فوق العاده رقم می زند
استاد برجسته اخلاق حوزه علمیه در مورد پاداش صابرین در قیامت گفت: مشکلات، حوادث و فقر مادی برای انسان شقاوت رقم نمی‌زند بلکه سعادتی فوق العاده رقم می‌زند. در روایات اهل‌بیت(ع) در مهمترین کتاب‌ها آمده که روز قیامت عده‌ای بسیار راحت و با آرامش به‌طرف بهشت حرکت می‌کنند، هنوز پرونده و حساب خود را ندیدند، به نزدیکی دَر بهشت می رسند، کارگزاران بهشت می‌فهمند که اینان صبر نکردند تا به حسابشان رسیدگی شود، می‌گویند «چقدر راحت آمدید که وارد بهشت شوید، مَن أنتم؟ شما که هستید؟» آنان جواب می‌دهند: «نحن الصابرون». فرشتگان کنار می‌روند و می‌گویند: بفرمایید.
خداوند پاداش مردم صابر را دو برابر می دهد
وی افزود: قرآن مجید می فرماید: «يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِما صَبَرُوا»(قصص، 54) من پاداش مردم صابر را دو برابر می‌دهم. امثال ابوذرها، یعقوب‌ها، اولیای خدا که در قرآن و روایات وجود دارد، در بلا و فقر مادی صبر کردند، گاهی کلید فقر باز شده و گاهی هم باز نشده، اما به هر ترتیب این قفل تا آخر ماند.
وی به نمونه ای از پاداش پروردگار به فرد صابر اشاره و خاطرنشان کرد: طلبه ای خیلی چهره‌اش گرفته بود، یکی از دوستانش به او گفت: چه شده؟ طلبه گفت: من سه درد دارم و گویی مداوا ندارد. پرسید: چه هست؟ گفت: درد اولم اینکه دستم خالی است، برای خرج زندگی طلبگی در این گرمای شدید نجف باید سر زمین‌های کشاورزی بروم و به کشاورزها کمک بدهم و گندم، جو، ارزن و یونجه درو کنم، مزد کمی به من می‌دهند و باید با این مزد تا محصول سال دیگر سر کنم، چنین شرایطی بسیار برایم سخت است.
درد دوم هم این است که با وجود اینکه جوان هستم سل گرفتم. درد سوم هم این است که به خواستگاری دختری رفتم، ولی مرا به دامادی قبول نکردند. دوست گفت: طبیبی را می‌شناسم که دارو دارد و هر سه را معالجه می‌کند. طلبه گفت: زودتر بگو بروم. دوست گفت: چهل شب چهارشنبه به مسجد کوفه برو، شب چهلم صاحبمان، عاشق‌مان و طبیب‌مان را می‌بینی، به او بگو، چون وجود مقدس او فرموده ما شما را رها نمی‌کنیم.
استاد انصاریان ادامه داد: شب چهلم هوا سرد بود، سینه طلبه خون می‌آمد، یک منقل گلی روی مسجد گذاشته، کمی مطابق عادت عرب‌ها قهوه دم کرده بخورد، هنوز قهوه خوب دم نکشیده بود دید یک جوان آراستۀ الهی عرشی ملکوتی به طرف مسجد می‌آید. گفت: خدا کند برود و ننشیند روی آن سکو به من بگوید که یک استکان قهوه به من هم بده، من این مقداری که دارم اندازۀ خودم است. آن جوان هم آمد سکوی روبه‌رویی نشست و گفت: یک قهوه برای من بریز به من بده. قهوه را ریخت و مؤدبانه به او داد. لبش را تر کرد ولی نخورد، قهوه را برگرداند و گفت: بخور، همین حالا سل تو خوب می‌شود. جوان گفت: این دوا برای سینه‌ات؛ اما زمینۀ ازدواجت را با آن دختر فراهم کردم، فردا به نجف برو، دختر را به تو می‌دهند؛ اما تنگدستی را پروردگار تا آخر عمرت رقم زده، پولدار نمی‌شوی، با این کم درآمدی بساز.
هیچ تهیدستی سخت تر از جهل و نادانی نیست
نویسنده کتاب ارزشمند «طهارت باطنی» هیچ تهیدستی را سخت تر از جهل ندانست و اظهار کرد: بسیاری از مسایلی که برای انسان دنیا، برزخ و آخرت به وجود می آید، قابل حل است، اما پیامبر(ص) می فرماید: سخت‌تر از جهل هیچ تهیدستی در عالم وجود ندارد و اگر کسی دچار این تهیدستی باشد یا دچار شود، راه آن فقط به جهنم می‌خورد و هیچ راه دیگری به هیچ جا ندارد. پیامبر به امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «یا علی! لا فقر اشد من الجهل» این تهیدستی نادانی است.
مبلغ برجسته عرصه بین الملل افزود: اینکه انسان خود، مالک و پروردگارش، جهان، انبیاء و ائمه(ع) را نشناسد، در همین دنیا در یک تاریکی متراکمی زندگی می‌کند که البته ممکن است به قول امیرالمؤمنین(ع) یک ظاهر زیبا، ثروت و... داشته باشد، اما این انسان جاهل با همه این زیبایی‌هایش مانند گیاه زیبایی است که روی مزبله و کود روییده است، ریشه ندارد و هیچ جا هم نمی‌تواند ریشه بدواند. در حقیقت از نظر امیرالمؤمنین(ع) این ظاهر آراسته، این اندام زیبا، این قیافۀ زیبا، این خانۀ زیبا، این کسب زیبا تمامش پوک است. این انسان زمانی پرده قیامت یا برزخ کنار می رود، متوجه می شود که تا چه میزان ضرر کرده و نمی تواند در جهت جبران کاری کند.
جاهل روسیاه دنیا و آخرت است
محقق، پژوهشگر و مفسر علوم قرآنی در ادامه، تشبیهاتی که از انسان جاهل وجود دارد را بیان و اظهار کرد: تشبیه کردند که چهره و ظاهر جاهل عین نقره می‌ماند. روی چند کیلو نقره دست بکشید و مالش دهید، دستتان سیاه می شود، گول این ظاهر را نخور، کسی نیست، پوک است. جاهل روییده شده روی مزبله و کود است. تشبیه دیگر در مورد فرد جاهل این است که جاهل ظاهرش و ظاهر زندگیش عین آن وقتی است که آتش شعله قرمز می‌کشد و می‌سوزد، آدم هم نمی‌داند چه در این آتش است که شعله می‌کشد و چقدر هم رنگ زیباست، اما منتظر باش آتش خاموش شود بعد از خاموشی آتش غیر از روسیاهی هیچ نمی‌ماند، جاهل روسیاه دنیا و آخرت است. تشبیه دیگر اینکه آدم هر چه را می‌بیند در نور برق و روشنایی می‌بیند، اما همین برق و روشنایی یکی از کارهایش این است که بینایی را کم کند؛ جاهل هم همین است آن برقی که برای زندگی خودش درست کرده، کور دنیا و آخرتش می‌کند.
استاد انصاریان گفت: کسی که با کمک خدا، انبیا، قرآن و ائمه(ع) وجودش آگاهی پیدا کند، وقتی آگاه شد تمام توانش را خرج می‌کند که خودش را معنی کند و مؤمن، متقی، صابر، قانت، صادق، مسلم و موقن شود. این آدم با معنی کردن خودش انبار وجودش را از ذخایر عرشی پر کرده و با کمک آن ذخایر عرشی نگاه، گوش و زبان دیگری پیدا می‌کند تا جایی که طبق فرمایش خداوند «کنت سمعه الذی یسمع به» من گوشش می‌شوم، «و بصره الذی یبصر به» من چشمش می‌شود، «و لسانه الذی ینطق به» سخنگوی من می‌شود. «لسانه بذکر الله ناطق».
با کسی که غرق در هوای نفس است، رفاقت نکنید
استاد انصاریان در پایان گفت: خداوند در کوه طور نصیحتی به موسی(ع) دارد که نصیحت فوق‌العاده‌ای است. زمانی که موسی(ع) سومین پیغمبر اولوالعزم خدا می‌شود، لحظه اولی است که صدای خدا را مستقیم و بی‌واسطۀ فرشته شنید که فرمود: «إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي»(طه، 14). موسی نماز! سپس خداوند می فرماید: «فَلا يَصُدَّنَّكَ عَنْها مَنْ لا يُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَتَرْدى» با آدمی که قیامت را قبول ندارد و غرق در هوای نفسش است رفاقت نکن، یقیناً قدرت شیطانی این آدم می‌تواند تو را هم هلاک کند.
متن کامل، صوت و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید
