هوالمحبوب
{...لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا...} (توبه:51)
اکنون که پس از گذراندن دوران دشوار بیماری، برای سپری نمودن ایام نقاهت، از بیمارستان به حرم مقدس اهل‌بیت علیهم السلام در جوار کریمه آل الله حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها منتقل شده‌ام، به پاس الطاف بیکران وجود مبارک حضرت حق و توجهات و عنایات معجزه‌وار اهل‌بیت علیهم السلام که بر این بنده فقیر ارزانی داشتند، جبهه شکر و سپاس بر آستان مقدسشان می‌سایم، و بر خود لازم میدا‌نم از مجموعه محبت‌های بی‌دریغ و ادعیه خالصانه و پیام‌های محبت‌آمیز ملت بزرگ و شریف ایران به ویژه رهبر معظم انقلاب، مراجع بزرگوار تقلید دام‌ظلهم‌الشریف، مسئولین محترم لشکری و کشوری جمهوری اسلامی ایران، خانواده معظم شهدا، علمای بلاد، ائمه جمعه و جماعات، اساتید محترم حوزه و دانشگاه، خطبا و مادحین و هیئات مذهبی کشور، طلاب و دانشجویان و جوانان عزیز و پرمحبت، مسئولین بهداشت درمان کشور، خصوصاً مدیریت، پزشکان و پرستاران و کادر پرمحبت بیمارستان خاتم‌الانبیاء تهران کمال قدردانی و امتنان را داشته باشم و تحت توجهات ولی‌الله الاعظم صاحب‌العصر و الزمان برای همگان صحت و سلامت و حسن عاقبت و رفع این بیماری ناگوار و برای جمیع بیماران شفای عاجل را آرزو می‌نمایم.
خدای را شاکرم که به لطف کریمانه‌اش ایام بیماری را سپری می‌نمایم و حال جسمی رو به بهبود است و تنها نگرانی وغصه‌ام این است که در این ایام عزای وجود مبارک و مقدس حضرت سیدالشهدا علیه السلام نتوانسته‌ام وظیفه نوکری این آستان مقدس را به جای آورم.
پروردگار محبوبم! تو میدانی که این همه لطف و کرامت و محبتی که در حق بنده فقیرت ابراز شد، از خود نمی‌دانم که تمام آن به برکت سال‌های خدمت‌گزاری به آستان منور مولایم حضرت سیدالشهدا روحی فداه می‌باشد. از تو خاضعانه می‌خواهم که هنگام مرگ پرونده‌ام را به امضای وجه‌‌الله‌‌الاعظم امیرالمومنین علیه‌صلوات‌الله برسانی و بر عبد فقیرت منت گذارده لحظه خروج از این دنیا صورت ناقابلم را روی قدم‌های مبارک حضرت سیدالشهدا علیه السلام قرار دهی. و به تأسی از مولایم عرضه می‌دارم: الهي رضاً بقضائك، تسليما لامرك. لا معبود سواك يا غياث المستغيثين.
بسوزان هر طریقی می‌توانی
که آتش از تو و خاکستر از من
خاک آستان حضرت حسین علیه السلام
حسین انصاریان
