خديا! تو را سپاس به شماره ذرات خاك و ريگ و دانه ها و تو را سپاس به عدد آنچه در ميان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمين است و تو را سپاس به ميزان وزن آبهاى دريا، و تو را سپاس به شماره برگ درختان

خدا بخشاينده بر فرمانرواى هستى چيره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است و هر آنچه بين آن دو و آنچه زير خاك است ،پس من شهادت می دهم كه تنها تويى خدا،

و بر فرمانروايى هستى چيره گشتى، پس خجسته بودى، اى خدا، و بلندى گرفتى، تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست، آفريننده يارى رسانى كه فرمانت چيره و علمت نافذ، و نيرنگت شگفت، و وعده ات راست،

بار خدايا از آنچه در گذشته مرتكب شدم، از لغزش و خطايم چشم پوشى كن و از درافتادن به جامه تنگ گناه رهايم ساز كه به يقين تويى سرور و مولا، و پشتيبان و اميد من، و تويى منتهاى خواسته و آرزوى من، در دنيا و آخرت.

خدايا! اى سرور من چه بسيار زشتى مرا پوشاندى و چه بسيار بالاهاى سنگين و بزرگى كه از من برگرداندى و چه بسيار لغزشى كه مرا از آن نگهداشتى و چه بسيار ناپسند كه از من دور كردى و چه بسيار ستايش نيكويى كه شايسته آن نبودم و تو در ميان مردم پخش كردى،

و با آن ماه را پديد آوردى و ماه را نورانى ساختى، و با آن ستارگان را خلق كردى و آنها را اخترانى تابناك و برجها و چراغها و زينت و عامل راندن شياطين قرار دادى 

 چنان كه خود گواهى، داد بر يگانگی ذاتش و هم گواهى دادند فرشتگان و صاحبان دانش از بندگانش بر اينكه معبودى جز او نيست، هم او كه صاحب نعمتها و احسان و كرم و بخشش است

و از تو خواستارم هر خواهشى را كه بندگان مورد خشنوديت از تو خواسته اند، و اجابت خواهش آنها حتم فرمودى، اى خدا، اى خدا، اى خدا، اى بخشنده، اى بخشنده، اى بخشنده، اى مهربان، اى مهربان، اى مهربان، ،

و تو را سپاس اى نهايت سپاس و تو را سپاس اى پديدآورنده سپاس و تو را سپاس اى خريدار سپاس، و تو را سپاس اى صاحب سپاس، و تو را سپاس اى ديرينه سپاس و تو را سپاس اى راست وعده، اى وفادار به عهد اى سپاه توانا

خدايا! بيامرز براى من آن گناهانى را كه كيفرها را فرو می بارند، خدايا! بيامرز برايم گناهانى را كه نعمت ها را دگرگون می سازند، خدايا! بيامرز برايم آن گناهانى را كه دعا را باز می دارند،

و از تو امان مى‏خواهم روزى كه شناخته شوند گناهكاران‏ به نشانه‏هايشان،و به پيشانيها و قدمها بگيرندشان و از تو امان مى‏خواهم روزى كه كفايت نمى‏كند پدرى از فرزندش،و نه فرزندى كفايت‏كننده است از پدرش به هيچ‏وجه،البته وعده خدا حق است.

به او ايمان آورديم و به آنچه ما را بسوى آن دعوت كرد و به قرآنى كه خدا بر او نازل نمود و به جانشينش كه در روز غدير معين كرد و با گفته اش به او اشاره نمود و فرمود: «اين على است» .