پرسشها و پاسخها، ص: 49

«صمد» وجودی است كه جوف ندارد.

«صمد» كسی است كه نمی خورد و نمی آشامد.

«صمد» كسی است كه نمی خوابد «1».

از امام علی بن الحسين عليه السلام پرسيده شد؛ كه فرمود:

«صمد» كسی است كه شريك ندارد، و حفظ چيزی برای او مشكل نيست، و چيزی از او مخفی نمی ماند «2».

بعضی گفته اند «صمد» كسی است كه هر وقت چيزی را اراده كند می گويد موجود باش، آن هم فوراً موجود می شود.

بعضی گفته اند «الصمد» پنج حرف است در هر حرف دليلی است بر صفات كمال خداوند:

«الف» احديّت او است، «لام» دليل الهيّت، «صاد» از صدق است، «ميم» از ملك و «دال» از دوام «3».

از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمودند:

«صمد» غالبی باشد كه بر او نمی توان غلبه كرد» «4».

در حديثی آمده كه اهل بصره به محضر امام حسين عليه السلام نوشتند و از معنی «صمد» سؤال كردند، امام عليه السلام در پاسخ آن ها فرمود:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»

. اما بعد در قرآن مجادله و گفتگو بدون آگاهی نكنيد چرا كه من از جدّم

______________________________
(1) بحارالانوار: 3/ 223، باب 6، حديث 12.

(2) همان.

(3) روض الجنان و روح الجنان: 20/ 46.

(4) همان.