ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1047

نوح ما را خواند، پس، چه خوب پاسخگويی بوديم. آنگاه حضرت فرمود: رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله می گفت:

آری همانا تو خوب پاسخ گويی هستی، و خوب خوانده شده ای می باشی، و خوب درخواست شده ای، به نور جلوه ات از تو می خواهم، به عزّت و قدرت و جبروتت از تو می خواهم، به ملكوت و دژ محكم و جمع و همه پايه هايت از تو درخواست می كنم، و به حق محمّد و به حق جانشينان پس از محمّد اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی، و با من چنين وچنان كنی هفدهم: روايت شده: شخصی از مردم كوفه معروف به ابو جعفر، به حضرت صادق عليه السّلام عرض كرد: به من دعايی بياموز، كه آن را بخوانم، فرمود: بگو: ای كه برای هر خيری اميدوار به اويم، ای كه نزد هر دشواری از خشمش ايمنم، ای كه در برابر اندك، بسيار عطا می كند، ای كه هركه از او خواست، از روی مهر و رحمتش بخشيد، ای كه هر كه از او نخواست، و او را نشناخت عطا فرمود، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و به درخواستم از همه خير دنيا، و همه خير آخرت به من عطا كن، زيرا كاستنی نيست آنچه را كه به من عطا كنی، و از فراخی فضلت به من بيفزا ای كريم. هجدهم: روايت شده: حضرت باقر عليه السّلام اين دعا را به برادرش عبد اللّه بن علی تعليم فرمود:

خدايا گمانم را رفعت ده، تا از مرحله سوء ظن به فضای حسن ظن بالا رود، و درباره من دشمنی و حسودی را به طمع مينداز، و مرا در حال ايستاده و نشسته، و در بيداری و خواب حفظ فرما، خدايا مرا بيامرز، و به من رحم كن، و مرا به راه استوارترت هدايت فرما، و از سوزش دوزخ حفظ كن، و سنگينی بدهی و گناه را از من فرو ريز، و مرا از خوبان جهان قرار ده. نوزدهم: روايت شده: