ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 71

خواری ام! از خواری ام! آنگاه كه تو مرا رها كنی؟ به سوی كه، و از طرف كه، يا نزد كه، يا چگونه، يا چه چيز؟ يا به سوی چه چيزی پناه برم؟

و به چه كسی اميد بندم؟ و كيست كه با فضل خود بر من كرم نمايد؟ ای آن كه آمرزشت فراگير است؟ و اگر بگويی:

آری، كه همان از تو گمان داردم و اميد به تو چنين است، پس خوشا به حال من كه خوشبختم! و كامروا شده ام، پس خوشا به حال من كه مورد رحمت قرار گرفتم! ای خدای مهربان! ای خدای بنده پرور! ای خدای دلجو ای خدای جبران گر! ای آن كه هستی به دست توست! ای دادگر! مرا كرداری كه به برآمدن حاجتم نايل آيم نيست، از تو می خواهم به حق آن نامت كه در پس پرده غيب خود مستور ساختی و نزد خويش بنهادی. پس برای هيچ موجودی جز تو پديدار نشود! به حق آن نام و به حق هستی نابت و به آنكه برترين و شريف ترين نامها تو است از تو درخواست می نمايد مرا چيزی جز اين نيست و كسی خيرخواه تر از تو به من نيست، ای به خود خستی! ای هستی بخش! ای آن كه خويش را به شناساند! ای آن كه به اطاعتش فرمانم داد، ای آن كه مرا از فرمانی اش بازداشت، ای خوانده شده! ای خواسته شده! ای مطلوب! سفارشی كه به من نموده بودی وانهادم و فرمانت را نخواندم، و اگر تو را در آنچه فرمانم دادی اطاعت می كردم هر آينه مرا در آنچه برايش به سويت برخاستم بس بودی و من با نافرمانيم هم به تو اميدوارم، پس بين من و آنچه به آن اميدوارم جدايی مينداز، ای مهر ورز بر من از پيش روی، و از پشت سر، و از بالای سر، و از زير پايم و از همه جهات احاطه بر من پناهم ده. خدايا! به حق محمّد ص، و سرور من، و به حق علی ع مولای من، و به حق امامان