فارسی
يكشنبه 02 دى 1403 - الاحد 19 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 160 - خطبه در وصف پيامبر و خاندان آن حضرت


مطلب قبلی خطبه 159
خطبه 161 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های‌ آن حضرت است
در وصف پیامبر و خاندان آن حضرت
اِبْتَعَثَهُ بَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضىءِ، وَ الْبُرْهانِ الْجَلىِّ، وَالْمِنْهاجِ الْبادى
پیامبرش را با نوری‌ درخشان، و دلیلی‌ روشن، و راهی‌ آشکار،
وَالْكِتابِ الْهادى. اُسْرَتُهُ خَيْرُ اُسْرَة، وَشَجَرَتُهُ خَيْرُ شَجَرَة،
و کتابی‌ هدایت کننده برانگیخت. خاندانش بهترین خاندان، و شجره وجودش بهترین شجره است،
اَغْصانُها مُعْتَدِلَةٌ، وَ ثِمارُها مُتَهَدِّلَةٌ. مَوْلِدُهُ بِمَكَّةَ، وَ هِجْرَتُهُ بِطَيْبَةَ،
شجره ای‌ که شاخه هایش معتدل، و میوه هایش در دسترس است. جایگاه ولادتش مکّه، و هجرتش مدینه طیّبه بود،
عَلا بِها ذِكْرُهُ، وَامْتَدَّ مِنْها صَوْتُهُ. اَرْسَلَهُ بِحُجَّة كافِيَة، وَ مَوْعِظَة
در مدینه نامش پرآوازه شد، و صدایش از آنجا به همه جا رسید. خداوند او را با دلیل کافی‌ و پندی‌
شافِيَة، وَ دَعْوَة مُتَلافِيَة. اَظْهَرَ بِهِ الشَّرائِعَ الْمَجْهُولَةَ،
شفابخش، و دعوتی‌ که مردم را از گمراهیها برهاند فرستاد. دستورات ناشناخته دین را به وسیله او آشکار نمود،
وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ، وَ بَيَّنَ بِهِ الاَْحْكامَ الْمَفْصُولَةَ. فَمَنْ
و بدعتهای‌ نادرست را درهم کوبید، و احکامی‌ را که هم اکنون نزد ما معلوم است بیان داشت. کسی‌ که
يَبْتَغ  ِ غَيْرَالاِْسْلامِ ديناً تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ، وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ، وَ تَعْظُمْ
غیر اسلام را بخواهد شقاوتش قطعی‌، پیوندش با خداوند بریده، و سقوطش
كَبْوَتُهُ، وَ يَكُنْ مَآبُهُ اِلَى الْحُزْنِ الطَّويلِ وَالْعَذابِ الْوَبيلِ. وَ اَتَوَكَّلُ
شدید، و بازگشتش به غصه ای‌ طولانی‌، و عذابی‌ سخت است. به خداوند تکیه می‌ کنم
عَلَى اللّهِ تَوَكُّلَ الاِْنابَةِ اِلَيْهِ، وَ اَسْتَرْشِدُهُ السَّبيلَ الْمُؤَدِّيَةَ اِلى جَنَّتِهِ،
تکیه ای‌ که نتیجه اش بازگشت به اوست، و از او راهی‌ می‌ جویم که رساننده به بهشت
الْقاصِدَةَ اِلى مَحَلِّ رَغْبَتِهِ.
و بـه محـل رغبـت و رضـای‌ اوسـت.
اُوصيكُمْ عِبادَاللّهِ بِتَقْوَى اللّهِ وَ طاعَتِهِ، فَاِنَّها النَّجاةُ غَداً،
بندگان خدا، شما را به تقوا و طاعت خدا سفارش می‌ نمایم، که باعث نجات فردا،
وَالْمَنْجاةُ اَبَداً. رَهَّبَ فَاَبْلَغَ، وَ رَغَّبَ فَاَسْبَغَ،
وسبب آزادی‌ ابدی‌ است.خداوندباابلاغ کامل شمارا از عذاب بیم داد، و باتشویق همه جانبه به رضوانش تشویق نمود،
وَ وَصَفَ لَكُمُ الدُّنْيا وَ انْقِطاعَها، وَ زَوالَها وَ انْتِقالَها. فَاَعْرِضُوا عَمّا
و دنیا و قطع شدن و از دست رفتن و انتقالش را برای‌ شما وصف کرد. از این دنیا و آنچه که از آن برای‌
يُعْجِبُكُمْ فيها لِقِلَّةِ ما يَصْحَبُكُمْ مِنْها. اَقْرَبُ دار مِنْ سَخَطِ اللّهِ،
شماشگفت انگیز است روی‌ بگردانید زیرا چیز اندکی‌ از آن باشما خواهد بود. دنیا نزدیکترین منزل به خشم خدا،
وَ اَبْعَدُها مِنْ رِضْوانِ اللّهِ. فَغُضُّوا عَنْكُمْ ـ عِبادَاللّهِ ـ غُمُومَها
و دورترین محل از خشنودی‌ حق است. پس ای‌ بندگان خدا، از غمها و مشاغل
وَ اَشْغالَها لِما قَدْ اَيْقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِراقِها، وَ تَصَرُّفِ حالاتِها.
دنیا محض اینکه به جدایی‌ آن از خود و تغییر حالاتش یقین دارید چشم پوشی‌ کنید.
فَاحْذَرُوها حَذَرَ الشَّفيقِ النّاصِح  ِ، وَالْمُجِدِّ الْكادِح  ِ،
از دنیا همچون شخص دلسوز خیرخواه و سختکوش رنجبر برای‌ خود در ترس و بیم باشید،
وَاعْتَبِرُوا بِما قَدْ رَاَيْتُمْ مِنْ مَصارِع  ِ الْقُرُونِ قَبْلَكُمْ، قَدْ تَزايَلَتْ
و به آنچه از حوادثی‌ که دیدید بر سر گذشتگان آمد عبرت گیرید، که پیوندهای‌ اعضایشان
اَوْصالُهُمْ، وَ زالَتْ اَبْصارُهُمْ وَ اَسْماعُهُمْ، وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ،
از هم گسست، چشم ها و گوشهایشان نابود شد، شرف و عزّتشان از دست رفت،
وَانْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعيمُهُمْ. فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الاَْوْلادِ فَقْدَها،
شادی‌ و نعمتشان قطع شد. همانان که به جای‌ قرب فرزندان به فقدان آنان،
وَ بِصُحْبَةِ الاَْزْواجِ مُفارَقَتَها. لايَتَفاخَرُونَ، وَ لايَتَناسَلُونَ،
و به جای‌ مصاحبت با زنان به فراق آنان مبتلا شدند. اکنون نه به مفاخرت برمی‌ خیزند، نه تولید نسل می‌ کنند،
وَ لايَتَزاوَرُونَ، وَ لايَتَحاوَرُونَ. فَاحْذَرُوا عِبادَاللّهِ حَذَرَ الْغالِبِ
نه به زیارت یکدیگر می‌ روند، و نه به گفتگوی‌ هم می‌ نشینند. پس ای‌ بندگان خدا، تقوا پیشه کنید تقوای‌ آن که
لِنَفْسِهِ، الْمانِعِ لِشَهْوَتِهِ، النّاظِرِ بِعَقْلِهِ، فَاِنَّ الاَْمْرَ واضِحٌ،
بر نفسش غالب آمده و شهواتش را مانع گشته، و با دیده عقل به امور نظر می‌ کند، زیرا برنامه واضح،
وَالْعَلَمَ قائِمٌ، وَ الطَّريقَ جَدَدٌ، وَالسَّبيلَ قَصْدٌ.
و نشانه نجات بر پا، و جادّه هموار، و راه راست و معتدل است.



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^