فارسی
يكشنبه 02 دى 1403 - الاحد 19 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 206 - خطبه از دعاهای‌ آن حضرت


مطلب قبلی خطبه 205
خطبه 207 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ دُعاء كانَ يَدْعُو بِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ كَثيراً
از دعاهای‌ آن حضرت است که زیاد می‌ خواند
الْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ يُصْبِحْ بى مَيِّتاً وَ لا سَقيماً، وَ لا مَضْرُوباً عَلى
سپاس خدای‌ را که مرده و بیمار به عرصه روزم درنیاورده، و بدی‌ و بیماری‌ بر
عُرُوقى بِسُوء، وَ لا مَأْخُوذاً بِاَسْوَأِ عَمَلى، وَ لا مَقْطُوعاً دابِرى،
رگهایم زده نشده، و به بدترین کردارم گرفتار نگشته ام، نه نسلم بریده شده،
وَ لا مُرْتَدّاً عَنْ دينى، وَ لا مُنْكِراً لِرَبّى، وَ لا مُسْتَوْحِشاً مِنْ ايمانى،
نه از دین برگشته ام، نه منکر پروردگارم هستم، نه از ایمانم دل نگرانم،
وَ لا مُلْتَبِساً عَقْلى، وَ لا مُعَذَّباً بِعَذابِ الاُْمَمِ مِنْ قَبْلى. اَصْبَحْتُ
نه عقلم دچار سرگردانی‌ است، و نه به عذاب امم گذشته گرفتار گشته ام. صبح کردم در حالی‌ که
عَبْداً مَمْلُوكاً ظالِماً لِنَفْسى، لَكَ الْحُجَّةُ عَلَىَّ وَ لا حُجَّةَ لى،
بنده ای‌ در اختیار مولایم و بر نفس خویش ستمکارم، تو را بر من حجّت است و مرا بر تو حجّت نیست،
وَ لا اَسْتَطيعُ اَنْ آخُذَ اِلاّ ما اَعْطَيْتَنى، وَلا اَتَّقِىَ اِلاّ ما وَقَيْتَنى.
جز آنچه عطا کنی‌ قدرت گرفتن ندارم، و توان حفظ خود را ندارم مگر تو مرا حفظ کنی‌.
اللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ اَنْ اَفْتَقِرَ فى غِناكَ، اَوْ اَضِلَّ فى هُداكَ،
الهی‌، به تو پناه می‌ برم از اینکه در بی‌ نیازی‌ تو فقیر شوم، یا در هدایتت گمراه گردم،
اَوْ اُضامَ فى سُلْطانِكَ، اَوْ اُضْطَهَـدَ وَ الاَْمْـرُ لَـكَ.
یا در سلطنتت مورد ستم واقع شوم، یا به خواری‌ نشینم و حال اینکه امر به دست توست.
اللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسى اَوَّلَ كَريمَة تَنْتَزِعُها مِنْ كَرائِمى، وَ اَوَّلَ
بار خدایا، جانم را اوّل عضو باارزشی‌ از اعضای‌ باارزشم قرار ده که از من می‌ ستانی‌، و نخستین
وَديعَة تَرْتَجِعُها مِنْ وَدائِع  ِ نِعَمِكَ عِنْدى.
ودیعـه از ودایـع نعمتت بر من که بـاز می‌ گـردانی‌.
اللّهُمَّ اِنّا نَعُوذُ بِكَ اَنْ نَذْهَبَ عَنْ قَوْلِكَ، اَوْ نُفْتَتَنَ عَنْ دينِكَ،
خداوندا، به توپناه می‌ بریم ازاینکه از گفته تو بیرون رویم، یا از دینت روگردانده به گمراهی‌ افتیم،
اَوْ تَتايَعَ بِنا اَهْواؤُنا دُونَ الْهُدَى الَّذى جاءَ مِنْ عِنْدِكَ.
یا پیش از هدایتـی‌ که از جانب تو آمـده هواها و هوسـها به ما دسـت یابد.



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^