فارسی
پنجشنبه 01 آذر 1403 - الخميس 18 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 236 - خطبه در بيان وضع خود پس از هجرت پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله) و ملحق شدن به آن حضرت


مطلب قبلی خطبه 235
خطبه 237 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
اقْتَصَّ فيهِ ذِكْرَ ما كانَ مِنْهُ بَعْدَ هِجْرَةِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ لَحاقِهِ بِهِ
در این سخن وضع خود را پس از هجرت پیامبر صلّی‌ اللّه علیه وآله و ملحق شدن به آن حضرت بیان می‌ کند
فَجَعَلْتُ اَتْبَعُ مَأْخَذَ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَاَطَاُ ذِكْرَهُ
خود را در مسیری‌ قرار دادم که رسول خدا صلّی‌ اللّه علیه وآله رفته بود، همه جا گام به یاد او می‌ نهادم
حَتَّى انْتَهَيْتُ اِلَى الْعَرَجِ. - فى كَلام طَويل.-
تا به منطقه عَرَج رسیدم. ] این سخن از یک کلام طولانی‌ گرفته شده. [
- قَوْلُهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: «فَاَطَاُ ذِكْرَهُ» مِنَ الْكَلامِ الَّذى رُمِىَ بِهِ اِلى غايَتَىِ الاْيجازِ
کلام آن حضرت: «فَأطَاُ ذِکرَه» سخنی‌ است در نهایت اختصار و
وَالْفَصاحَةِ. اَرادَ اَنّى كُنْتُ اُعْطى خَبَرَهُ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مِنْ بَدْءِ خُرُوجى اِلى اَنِ
فصاحت. منظور حضرت این است که من از ابتدای‌ بیرون شدنم از مکه تا رسیدن به منطقه عرج از آن حضرت
انْتَهَيْتُ اِلى هذَا الْمَوْضِع  ِ. فَكَنى عَنْ ذلِكَ بِهذِهِ الْكِنايَةِ الْعَجيبَةِ.-
صلّی‌ اللّه علیه وآله خبر می‌ گرفتم. و از آن معنی‌ با این کنایه شگفت یاد کرده است.[



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^