وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های آن حضرت است
در تعریف شبهه
وَ اِنَّما سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاَِنَّها تُشْبِهُ الْحَقَّ. فَاَمّا اَوْلِياءُ اللّهِ
شبهه را به این خاطر شبهه می گویند که شبیه حق است. اما چراغ اولیاء خدا
فَضِياؤُهُمْ فيهَا الْيَقينُ، وَ دَليلُهُمْ سَمْتُ الْهُدى. وَ اَمّا اَعْداءُ اللّهِ
در امور شبهه ناکْ یقین، و راهنمایشان راه هدایت است. ولی دعوت کننده دشمنان خدا
فَدُعاؤُهُمْ فيهَا الضَّلالُ، وَ دَليلُهُمُ الْعَمى. فَما يَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ
در مسیر شبهه ضلالت، و راهنماشان کوردلی است. نه ترس از مرگ علّت نجات
خافَهُ، وَلا يُعْطَى الْبَقاءَ مَنْ اَحَبَّهُ.
اسـت، و نه عشـق به بقا عامل جاودانگی اسـت.