فارسی
يكشنبه 02 دى 1403 - الاحد 19 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 52 - خطبه در بی‌وفايی‌ دنيا


مطلب قبلی خطبه 51
خطبه 53 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های‌ آن حضرت است
وَ قَدْ تَقَدَّمَ مُختارُها بِرِوايَة وَ  نَذْكُرُها ههُنا بِرواية اُخْرى
قسمتی‌ از این خطبه پیش از این به روایتی‌ نقل شد، در اینجا به روایت دیگر نقل می‌ کنیم
لِـتَــغــايُــرِ الــرِّوايَــتَــيْــنِ
به خاطر اختلافی‌ که در این دو روایت است
اَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضاء، وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُها،
هش دارید که دنیا رو به نیستی‌ نهاده و پایان مدّتش را اعلام کرده، و حقیقتش ناشناخته مانده،
وَ اَدْبَرَتْ حَذّاءَ. فَهِىَ تَحْفِزُ بِالْفَناءِ سُكّانَها، وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ
و شتابان روی‌ گردانده است. ساکنانش را به سوی‌ فنا می‌ برد، و همسایگانش را به
جيرانَها، وَ قَدْ اَمَرَّ مِنْها ما كانَ حُلْواً، وَ كَدِرَ مِنْها ما كانَ صَفْواً،
تازیانه مرگ می‌ راند، شیرینیش تلخ، و صافیش تیره شده،
فَلَمْ يَبْقَ مِنْها اِلاّ سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الاِْداوَةِ، اَوْجُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ،
از دنیا چیزی‌ نمانده جز ته مانده آبی‌ همانند ته مانده آبی‌ در ظرفی‌ کوچک، و یا چون جرعه آبی‌ اندک
لَوْ تَمَزَّزَها الصَّدْيانُ لَمْ يَنْقَعْ. فَاَزْمِعُوا عِبادَاللّهِ الرَّحيلَ عَنْ هذِهِ
که اگر تشنه ای‌ بمکد سیراب نشود. ای‌ بندگان خدا، عزم را بر کوچ از این
الدّارِ، الْمَقْدُورِ عَلى اَهْلِها الزَّوالُ، وَ لايَغْلِبَنَّكُمْ فيهَا الاَْمَلُ،
دنیایی‌ که فنا برای‌ اهلش مقرر شده جزم کنید، آرزو در اینجا شما را مغلوب خود نکند،
وَلا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فيهَا الاَْمَدُ.
و مدت حیات در آن به نظرتان طولانی‌ نیاید.
فَوَاللّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنينَ الْوُلَّهِ الْعِجالِ، وَ دَعَوْتُمْ بِهَديلِ الْحَمامِ،
به خدا قسم اگر همچون شتر فرزند مرده غمزده بنالید، و به مانند کبوتر دور از همدم صدا کنید،
وَ جَاَرْتُمْ جُؤارَ مُتَبَتِّلِ الرُّهْبانِ، وَ خَرَجْتُمْ اِلَى اللّهِ مِنْ الاَْمْوالِ
و به مثل راهبی‌ تارک دنیا زاری‌ نمایید، و در راه خدا از اموال و فرزندانتان
وَالاَْوْلادِ، الْتِماسَ الْقُرْبَةِ اِلَيْهِ فِى ارْتِفاعِ دَرَجَة عِنْدَهُ، اَوْ غُفْرانِ
دل بردارید، برای‌ درخواست قرب حق در مرتبه ای‌ بالا، یا برای‌ آمرزش گناهانی‌
سَيِّئَة اَحْصَتْها كُتُبُهُ، وَ حَفِظَها رُسُلُهُ، لَكانَ قَليلاً فيما اَرْجُو لَكُمْ
که کتابهای‌ حق شماره کرده، و فرشتگانش آن را حفظ نموده، هر آینه در برابر پاداشی‌ که برای‌ شما
مِنْ ثَوابِهِ، وَ اَخافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقابِهِ. وَ اللّهِ لَوِ انْماثَتْ
از خدا امید دارم، و عقابی‌ که از آن بر شما می‌ ترسم کم و اندک است. به خدا سوگند اگر
قُلُوبُكُمُ انْمِياثاً، وَ سالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَة اِلَيْهِ اَوْ رَهْبَة مِنْهُ دَماً،
به خاطر شوق حق وترس از او دلهای‌ شما آب شود، و دیدگانتان خون ببارد،
ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِى الدُّنْيا مَا الدُّنْيا باقِيَةٌ، ما جَزَتْ اَعْمالُكُمْ ـ وَلَوْ لَمْ تُبْقُوا
سپس به اندازه بقای‌ دنیا عمر کنید، باز هم کارکردهای‌ خوب شما ـ هر چند از هیچ کوششی‌ دریغ
شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ ـ اَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظامَ، وَ هُداهُ اِيّاكُمْ
نکنید ـ با نعمت های‌ عظیمی‌ که به شما داده، و با هدایتی‌ که جهت برخورداری‌ از ایمان به شما مرحمت فرموده
لِــلاْيـمــانِ .
برابری‌ نخواهد داشت.
وَ مِنهـا
و قسمتی‌ از این خطبه
فى ذِكْرِ يَوْمِ النَّحْرِ وَ صِفَةِ الاُْضْحِيَّةِ
در باره عید قربـان و مشخّصه قربانی‌ اسـت
وَ مِنْ تَمامِ الاُْضْحِيَّةِ اسْتِشْرافُ اُذُنِها، وَ سَلامَةُ عَيْنِها. فَاِذا
از تمامیت قربانی‌ کامل بودن گوش و سلامت چشم آن است. بنابراین
سَلِمَتِ الاُْذُنُ وَالْعَيْنُ سَلِمَتِ الاُْضْحِيَّةُ وَ تَمَّتْ، وَلَوْ كانَتْ عَضْباءَ
اگر گوش و چشمش سالم باشد قربانی‌ سالم و کامل است هر چند شاخش شکسته باشد
الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَها اِلَى الْمَنْسَكِ.
و پایش را به محل قربانی‌ بکشد.
-وَالْمَنْسَـكُ هُنَـا الْمَـذْبَـحُ.-
] «مَنسک» در اینجا به معنای‌ قربانگاه است. [



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^