وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
لَمّا قَلَّدَ مُحَمَّدَ بْنَ اَبى بَكْر مِصْرَ فَمُلِكَتْ عَلَيْهِ وَ قُتِلَ
وقتی که امارت مصر را به محمدبن ابوبکر واگذاشت و مصر از دست او بیرون رفته و به شهادت رسید
وَ قَدْ اَرَدْتُ تَوْلِيَةَ مِصْرَ هاشِمَ بْنَ عُتْبَةَ، وَ لَوْ وَلَّيْتُهُ اِيّاها لَما خَلّى
می خواستم حکومت مصر را در اختیار هاشم بن عُتبه قرار دهم، اگر او را استاندار مصر می کردم عرصه را
لَهُمُ الْعَرْصَةَ، وَلاَ اَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَةَ. بِلاذَمٍّ لِمُحَمَّدِ بْنِ اَبى بَكْر، فَلَقَدْ
برای دشمنان خالی نمی کرد، و فرصتی به آنان نمی داد. البته سرزنشی بر محمّد بن ابوبکر نیست، او
كانَ اِلَىَّ حَبيباً، وَ كانَ لى رَبيباً.
محبـوب مـن ، و پسر همسـرم بـود.