English
خطبه 69
خطبه سحرگاه روزى كه ضربت به فرق مباركش رسيد
-
وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُو گفتار آن حضرت است
-
فى سُحْرَةِ الْيَوْمِ الَّذى ضُرِبَ فيهِسحرگاه روزی که ضربت به فرق مبارکش رسید
-
مَلَكَتْنى عَيْنى وَ اَنَا جالِسٌ، فَسَنَحَ لى رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِنشسته بودم که خواب مرا گرفت، و رسول خدا صلّی اللّه علیه وآله
-
وَآلِهِ، فَقُلْتُ: يا رَسُولَ اللّهِ، ماذا لَقيتُ مِنْ اُمَّتِكَ مِنَ الاَْوَدِ وَاللَّدَدِ!بر من آشکار شد، گفتم: ای پیامبر خدا، چه کجی ها و دشمنی ها از امت تو دیدم!
-
فَقالَ: ادْعُ عَلَيْهِمْ. فَقُلْتُ: اَبْدَلَنِى اللّهُ بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ، وَ اَبْدَلَهُمْفرمود: به آنان نفرین کن. گفتم: خداوند بهتر از آنان را به من عنایت کند، و به جای من
-
بى شَرّاً لَهُمْ مِنّى.شری را بر آنان گمـارد.
-
- يَعْنى بِالاَْوَدِ الاِْعْوِجاجَ، وَ بِاللَّدَدِ الْخِصامَ، وَ هذا مِنْ اَفْصَحِ الْكَلامِ.-منظـور از «اَوَد» کجـی و «لَـدَد» دشمنی است، و این از فصیح ترین سخنان اسـت.
