فراز 21 از دعای 1 ( ناسپاسی انسان ها )

سپس ما را محيط آزمايش براى امتحان بهر نيايش كه ما اندر محيط او چگونه بدر آييم هر يك گونه گونه و فرمان داد از بهر اطاعت براى هر كسانى در لياقت نموده نهى فرمان از معاصى كه خود را حفظ كرده از مناهى و راه خودسرى را ما نپوييم ز گفت رهبر ما راه جوييم كه آيا بنده و شكرش گذاريم و پاس نعمت او را بداريم ز فرمان جهان آرايش او چنين آيد نظر بر سازش او كه ما عصيانگرانه سر ز فرمان زده سرباز و رو كرده به طغيان به دنبال غضب با شهوت خويش و رو بر منهيات از لذت خويش ره اغماض رحمت در كتابش ز مشتى از تبهكاران عذابش روا ناداشته نى بد شتابش به وقت امتحان گيرد حسابش نه تنها از بلاى اين عقوبت ز جان ما بگرداند ز رحمت و بلكه دست رحمت مرحمت را به سوى ما دراز اين مصلحت را نه تنها او به جرم معصيتها نبسته لقمه‌اى از اين دهنها و بلكه از عطايا در مراتب بر آن خاطى بيفزود از مواهب كه تا ما بر صلاح و بر ثوابش از آن پى برده ره سوى كتابش بر اين رحمانيش هر يك به نوبه به استغفار سر به سجده توبه‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.