پس به نعمت (بىپايان) خود بخششت را بر ما آسان فرما (بىرسيدگى به حساب ما انعام كن) و به گذشتت (از گناهان) ما را از كيفرت رهائى ده، زيرا (در بازپرسى از كردار و گفتار) ما را توانائى دادگرى تو نيست، و بىعفو و بخششت هيچ يك از ما را رهائى (از عذاب) نه
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.