اى بىنياز بىنيازان، اينك ما بندگان تو در اختيار توايم، و من نيازمندترين نيازمندان بتوام، پس به بىنيازى و عطاى خويش (كه هر نيازمندى از آن بهره مىبرد) نيازمندى ما را برطرف فرما، و ما را به بازداشتن (از رحمت) خود نوميد مگردان كه (اگر از رحمت بازداشتى) بدبخت كردهاى كسى را كه از تو نيكبختى خواسته، و نوميد ساختهاى آن را كه از احسان تو بخشش طلبيده (بيانها در اين جمله: ها نحن عبادك براى تضرع و اصرار در درخواست است، نه براى تنبيه و آگاه ساختن مخاطب كه در لغت به كار رفته)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.