فراز 3 از دعای 10 ( فقیرترین فقرا در درگاه الهی )

اى ذات غنى و بى‌نياز از همه عالم (اى بى‌نيازترين بى‌نيازان عالم) (اى بى‌نيازى بخش بى‌نيازان جهان) ما بندگان تو (همه محتاج و فقيريم) اى خدا ما بندگان توايم (كه همه با فقر وفاقه و مسكنت) به پيشگاه كرمت حاضر و من به درگاهت فقيرترين فقيرانم (و از فقر و فنا به رحمت واسع نامنتهايت چشم اميد گشوده‌ام) پس تو از كرم بى‌حد و نهايتت اين شدت فقر ما را جبران كن و دست اميد ما را از دامن لطف و احسانت به منع احسان كوتاه مگردان تا ما فقرائى كه از تو خير و سعادت مى‌طلبيم (و به تو چشم اميد داريم) از كرم و رحمتت ممنوع گردانى و كسى كه به درگاهت دست طمع دراز كرده و عطائى مى‌طلبد او را محروم سازى (هرگز چنين نخواهى كرد و ابدا اين گمان به تو نمى‌بريم)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.