اى بىنيازترين بىنيازان، اينك ما بندگانت در اختيار تو هستيم و من فقيرترين فقرايم به سويت آمدهام پس فقر و تهيدستى ما را به وسيله اعمال صالحه با وسعت رحمتت جبران كن و با طرد كردنمان از در خانهات قطع اميدمان مكن. كه اگر از رحمت خويش آنكه را كه خوشبخت كردهاى بازدارى بدبخت خواهد شد و آنكه را كه مشمول فضل خويش نمودهاى نااميد مىگردد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.