اى بى نيازترين بى نيازها! اينك اين ما بندگان توايم كه در مقابلت ايستادهايم، و من فقيرترين فقراى درگاه تو هستم، پس فقر و فاقهى ما را به بى نيازيت جبران كن، و اميد ما را به منع لطفت قطع مگردان، كه اگر چنين كنى كسى را كه به اميد تو چشم به سعادت دوخته بدبخت نمودهاى، و آن كسى را كه از فضل تو عطا خواسته، محروم كردهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.