اى بىنيازترين بىنيازها! اينك ما بندگان توايم كه در پيشگاه تو ايستادهايم و من نيازمندترين نيازمندان به درگاه تو هستم؛ پس به توانگرى خودت، نيازمندى و تهيدستى ما را برطرف فرما و رشتهى اميد ما را با منع كردن رحمتت، قطع نكن كه اگر چنين كنى آن كسى را كه از تو نيكبختى خواسته، بدبخت ساختهاى و آن كسى را كه به فضل و احسان تو چشم كمك داشته، محروم داشتهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.