فراز 5 از دعای 10 ( رحمت خدا بر کسی که از او رحمت خواسته )

عظمت تو را سزاوار باشد كه بر تيره‌بختى ما رحمت آورد و سلطنت اقدس و اعلاى تو را شايسته است كه درويشان تشنه و گرسنه را از خوان نعمت خويش سير و سيراب سازد. همى بينى كه بازوان ما به سوى تو در منتهاى التماس و استرحام گشوده مانده و همى دانى كه قلب ما به رحمت و مرحمت تو اميدوار است. حاشا كه بر اين بازوان لرزان ترحم نفرمائى و قلب ما را كه به نور اميد گرم و روشن است به تيرگى و سردى بنشانى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.