من آگاهم از بخششت بىگمان
نديده بگيرم تو اى مهربان
چو بخشش به ذات تو دشوار نيست
به اين بنده كيفر سزاوار نيست
گرانت نباشد كرم داشتن
همان ديده، ناديده انگاشتن
جنايت اگر بود بس هولناك
نشد بردبارى از آن ذات پاك
تو هستى بر آن بندهات دوستدار
كه از خودستائى بود بر كنار
نگردد به اصرار سوى گناه
كند عذرخواهى در آن پيشگاه
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.