من اكنون در پيشگاه تو از نخوت و كبريا دورى مىجويم و در پناه تو از شر وسوسهى نفس و جاذبهى معصيت مىگريزم.
از تقصيرى كه در اداى طاعت روا داشتهام توبه مىكنم و به خاطر عجز و قصورى كه مرا از ايفاى مراسم بندگى باز داشته از تو كمك مىخواهم تا آنچنان كه شايسته عبوديت باشد به درگاه الوهيت تو بندگى آورم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.