اين است بنده مقر به معصيت و گناه كه اعتراف مىكند تسليم فرمان تو نشده و در هنگام احسان تو شكر و سپاس به جاى نياورده و گردن از طوق بندگى خارج كرده و در همه حال از شكر نعمت تو خالى بوده
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.