در پيشگاهت اقرار مىنمايم كه به هنگام احسان تو، جز به خوددارى از عصيانت، گردن ننهادم (و به همين ترك معصيت، اكتفا نمودم)، و از انعام تو، در هيچ حال، بىبهره نبودم،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.