فراز 8 از دعای 12 ( غنیمت شمردن فرصت توبه )

آن بنده كه شمار گناهانش عظيم گشته تا خطرناك شده، و ايام عمرش روى برتافته تا سپرى گشته، تا چون بنگريسته كه وقت كار بگذشته و دوران عمر به پايان رسيده، و يقين كرده كه از عذاب تو پناهى و از انتقام تو گريزگاهى نيست، به قصد انابه به سوى تو روى آورده، و توبه‌اش را براى تو خالص ساخته، پس با دلى پاك و پاكيزه به سوى تو برخاسته و آنگاه تو را با ناله‌اى محزون و آهسته بخوانده،

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.