فراز 8 از دعای 12 ( غنیمت شمردن فرصت توبه )

بنده‌اى كه گناهان او بزرگ و زمانه نيز روى از او برگردانيده است و چندان كه به كار خويش مى‌نگرد دوران كار و كوشش او به سر آمده و مدت عمر او به پايان رسيده است و بر اين قادر است كه از عذاب و عقاب تو (براى او) راه گريزى نيست و از انتقام تو او را پناهگاهى نه، و از اين روى با انابه به درگاه تو روى آورده و از سر اخلاص توبه نموده و با دلى پاك در پيشگاه تو ايستاده است و با ناله اى گرفته (و برخاسته از بغض گلو) آهسته تو را مى‌خواند؛

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.