نگر بندهاى را كه موج گناه
به درياى هستى بر او بسته راه
فزايد گناهش به هر دم بسى
نگيرد در آن دست او را كسى
بر آن است تا چون كه برگشت بخت
ز هر سوى راهش ببندند سخت
در تو بكوبد به تو رو كند
دگرباره با لطف تو خو كند
سوى تو به آن هم بسى تاب ناب
بپويد كند اندر اين ره شتاب
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.