و كسى كه حاجت خويش را به يكى از خلق تو عرضه كند يا بجاى تو او را سبب برآمدن حاجت خود بداند، بىشك خود را در معرض حرمان و نوميدى سوق داده و از جانب تو مستحق فوت احسان گشته است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.