فراز 25 از دعای 13 ( دعا در حالت سجده )

و آنگاه نياز خود را يادآور شو و سپس بگو: پروردگارا حاجتم چه و چه است، آنگاه به سجده مى‌افتى و در سجود خود مى‌گويى: فضل تو آسودگى خاطرم بخشيد و احسانت مرا به سوى تو راه گشود، پس از تو، تو را به تو و محمد و خاندان وى مسئلت مى‌دارم كه مرا نوميد نسازى!

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.