فراز 25 از دعای 13 ( دعا در حالت سجده )

و پاره‌اى از حاجتهايم اى پروردگار من! اينهاست كه بر زبانم جارى است. (و در اين جا نيازت را عرضه مى‌دارى و آن گاه، سر به سجده مى‌گذارى و در سجده مى‌گويى:) فضل و كرمت خاطرم را آسوده، و احسان و نيكى‌ات مرا به سويت راه نموده است. پس (اى خداى كريم) از تو به ذات مقدست مى‌خواهم و محمد و دودمانش را در پيشگاه تو به شفاعت مى‌آورم كه مرا از حضرت خويش، ناكام و نامراد، بازمگردانى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.