اگر شكوهاى آيدم بر زبان
به جز حضرتت نيست ملجأ بر آن
به جز تويى داورى نيستم
به بارى پى ديگرى نيستم
الهى منزه مقدس تويى
همين نكته دانم مرا بس تويى
درود تو بر احمد و خاندان
كه هستى شرف يافت از نامشان
دعا از من است و اجابت ز تو
كه حاجت ز من دفع حاجت ز تو
بپوند اين هر دو را خود به هم
دگر ساز حالم چنين زن رقم
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.