فراز 12 از دعای 14 ( درخواست تنبیه ستمکار و نجات ستمدیده )

اى خداى من و مرا مبتلا به ياس و نااميدى از كيفر آن ظالم و انتقام و دادخواهى خود از او مگردان و آن ظالم را هم مبتلا به ايمنى از كيفر خود مساز تا بر ظلم و ستم مصر و متجرى بر من شود (يعنى اى خدا كيفر آن ظالم را آن قدر به تاخير مى‌نداز كه من از انتقامت از او در دنيا در ايام حياتم نااميد شوم و او هم از كيفر و انتقام تو ايمن گردد و بر ظلم و جور من ادامه دهد و من از صبر و تحمل آن ناتوان شوم بلكه زودتر از او انتقام بكش تا مرا از رفع ظلم او شاد سازى و او را توبه دهى و از عصيان و ظلم بر من برهانى و موفق به ترك ظلم گردانى) و به آن بيدادگر به زودى كيفر ظلمى كه وعده به ظالمان دادى به او بفهمان (تا به آن كيفر متنبه شود و از ظلم و ستم پشيمان گردد) و بر من هم (كرم كن و) وعده‌اى كه براى اجابت دعاى مظلومان مضطر داده‌اى آن وعده را انجاز فرما.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.