آيا تو، اى معبود من! بر كسى كه تو را بخواند، ترحم مىكنى؟ تا در دعا بكوشم... يا آن را كه بر آستانت بگريد، مىآمرزى؟ تا در گريه، شتاب كنم... يا از هر كه در پيشگاهت به رسم تذلل، چهره بر خاك سايد، درمىگذرى؟... يا كسى را كه با توكل، نزدت از فقر، شكوه كند، بىنياز مىگردانى؟
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.