تو آنى ذات بىمانند خود را
ز رحمت بر ستودى هر چه شد را
تو بر روح محمد (ص) هم ز اولاد
ز رحمت مرحمت روحش در آن شاد
تويى نامت نهادى ذات اعلا
و بخشنده نهادى پاك و يكتا
كه پس بخشا به من بخشندهاى تو
تويى خالق و ما هم بندهى تو
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.