و اگر تو مرا ببخشى و عفو فرمائى آنگاه كه مستوجب مغفرتت شوم و از گناهانم درگذرى گاهى كه مستحق عفوت گردم همانا اين عفو و مغفرتت نه به استحقاق من لازم بوده و نه من لايق و سزاوار عفو و بخشايش حتمى تو گرديدهام زيرا من به استيجاب و استحقاق در اول معصيت و نافرمانى تو مجازاتم آتش دوزخ است پس هرگاه تو مرا (به كيفر گناهم) عذاب كنى (آن به مقتضاى عدل تست و) ابدا ظلم در حق من نكردهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.