خداوندا اگر آنگاه كه مستحق آمرزش تو شوم مرا بيامرزى، و آنگاه كه شايسته عفو تو گردم، مرا عفو كنى (به يقين) نه به جهت لياقت من، مرا بخشودهاى و من اين شايستگى را ندارم، چرا كه با همان سرپيچى آغازين كيفر من دوزخ بود و اگر كيفرم دهى بر من ستم روا نداشتهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.