به تو پناه مىبرم از اين كه او سوداى گمراهيمان از راه بندگى است و به كارگيرىمان در نافرمانى است در سر پروراند، و از اينكه نيك پنداريم آنچه كه او در چشم ما بياراست يا ناخوش شماريم آنچه او برايمان پليد و زشتش انگاشت.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.