تند بارانى را كه از دسترفته است باز آرى، و هر آن نعمت را كه از مخزن كرمت آمدنى است بخوان احسانت برآرى، و در دسترس خلق خود بگذارى، و روزيها را به وسيلهى آن بيفزايى. از آسمان لطفت ابرى را چشم همىداريم كه انبوه و فشرده و بىخطر و باضرر و فراگيرنده و خروشنده باد، و بارانش خستهكننده و برقش فريب دهنده نباشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.