آماده ساز تا از ابرهاى انبوه و پرباران و فراگير و پر غرش و با خروش، هرچه را كه پژمرده است، طراوت بخشى، و آنچه را كه تباه گرديده، به ما بازگردانى، و روييدنىها را برويانى، و روزىها را فراوان كنى؛ بارانى كه به ويرانى نينجامد و برق آن نفريبد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.