تا هر چه مرده است را به سبب آن زنده گردانى و آنچه از ميان رفته را به ما برگردانى و از دل زمين آنچه بيرون آمدنى است (گل و گياه و درختهاى ميوه) را بيرون آورى و به سبب آن روزىهاى ما را وسعت بخشى. ابرى درهم فشرده و انباشته شده كه همراه با خوشى و گوارايى باشد، فراگير و خروشان كه دائم ببارد (اما نه ويران كننده) و برقش نيز فريبنده نباشد (كه باران در پى نداشته باشد).
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.