(پروردگارا) و آن رسول گراميت از وطن خود و رحل و موضع اقامت و مسقط الراس خويش و جايگاه انس و الفتش مجبورا رها و به سوى بلاد غربت دور از شهر و ديار خود هجرت كرد با اراده ثابت و شوق موكد در راه عظمت و اعزاز دين تو (و اعلاى كلمهى توحيد تو) تا از تو بر عليه كافران يارى طلبيد
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.