تا آنجا كه از شهر و ديار خود آواره ماند و خاك بطحا را به اميد اينكه در ادامهى تبليغ آزادتر و قويتر گردد ترك گفت و رو به جانب «يثرب» گذاشت.
محمد (ص) از مكه كه زادگاه و معبد و مسجد و خانهى آباء و امهاتش بود به مدينه غريب و ناشناس هجرت كرد تا قرآن مجيد را همچون خورشيد تابان بر آسمان حيات بشرى بركشد و جهان را از فروغ اين چراغ آسمانى گرم و روشن بدارد.
اراده منه لا عزاز دينك و استنصارا على اهل الكفر بك.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.